STARY JBT ŻYJE

p.Marek

Nie to zdjęcie teraz, co prawda nie od zewnątzr, ale jednak.

p.Marek

super było Was widzieć na pożegnaniu Księdza Tomka. Dziękuję za zdjęcie JBT-u tym którzy się przyznali do grupy miło

p.Marek

Wreszcie po wielkim kryzysie dole JBT zaczyna żyć. Pewnie jeszcze nie raz czekają nas kryzysy, doliny. Daj Panie Boże, że będziemy z Toba łatwiej je przeżywać.

Maja Falkiewicz

Nie ma co powiało optymizmem i ciepełkiem...cóż się dziwić, jak to zawsze w okolicach września mawiała moja śp.przyjaciółka "Zima idzie" Mruga

A tak serio zawsze są jakieś wzloty u upadki i poza miłością Boga do ludzi,podatkami i śmiercią nie ma nic pewnego...cóż życie...ale wierzę głęboko, że w tym lub innym składzie damy radę. Nigdy nie ma się żadnego człowieka ani tym bardziej grupy ludzi na własność, a idea tej Grupy polega min. na tym, że jest się w niej tak długo ile się tego potrzebuje. Ktoś mi kiedyś powiedział, że "mogę być z Tobą tylko przez część drogi a nie cały czas" i miał racje...

marlena_mari

Dobrze, że Bóg jest z nami cały czas - chociaż jak w tej opowieści o śladach na piasku - czasem są tylko jedne - i może sie nam wydawać, że jesteśmy wtedy całkiem sami, ale tak naprawdę to On nas niesie - pomimo tego, że tak często o nim zapominamy.

Maja Falkiewicz

Święta racja Marlenka, tylko czemu czasem tak trudno na to wpaść? Szczególnie wtedy gdy się wydaje, że już się wszystkie rozumy zjadło i religijnie jest się gigante...(ale tylko w świecie własnych wyobrażeń... a to boli...)

marlena_mari

Takie jest niestety życie: bardzo trudne ale za to piękne...

Maja Falkiewicz

Fakt.Jedyne porównanie jakie mi teraz przychodzi do głowy(acz z lekka szmirowate w swojej wymowie), to róża.Szmira,prawda?Kole i rani ale za to jaka piękna...